Roch Sęczawa urodził się 16 maja 1936 roku we wsi Zosin koło Hrubieszowa. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował jako instruktor kulturalno-oświatowy w Hrubieszowie, był współzałożycielem miejscowego Muzeum Regionalnego. Od 1963 do 1965 roku był kierownikiem Powiatowego Domu Kultury w Parczewie.

Zadebiutował w 1957 roku w tygodniku młodzieży wiejskiej „Zarzewie” wierszami: Poszukiwacze twarzy człowieka i Z występu góralskiego zespołu. Publikował swoje utwory w prasie ogólnopolskiej i lubelskiej (oprócz „Zarzewia” m.in. we „Współczesności”, „Kamenie”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Sztandarze Młodych”, „Kulturze i Życiu” – dodatku do „Sztandaru Ludu”, „Nowej Wsi”, „Zielonym Sztandarze” i in.). Jego wiersze znalazły się także w wydawnictwach zbiorowych: Młoda wieś pisze. Almanach (Warszawa 1961) i Almanach Lubelskiego Klubu Literackiego (Lublin 1966).

W ogólnopolskim Turnieju Młodych Poetów Polskiego Radia „Moja Ojczyna i ja” w 1964 roku wzięło udział ponad 1800 osób, Roch Sęczawa otrzymał IV miejsce za wiersz Szara modlitwa (w rankingu wojewódzkim zdobył I miejsce).

W 1968 Wydawnictwo Lubelskie opublikowało jego debiutancki tomik poetycki Usypianie rąk (część utworów tu zamieszczonych ukazała się wcześniej na łamach prasy, m.in. nagrodzona Szara modlitwa). Tematycznie wiersz osnute wokół domu rodzinnego na wsi, rodzinnej ziemi hrubieszowskiej, z którą to spuścizną konfrontuje się liryczne „ja” poety. W 1969 sylwetka Rocha Sęczawy pojawiła się na wystawie „25 lat życia literackiego Lubelszczyzny”, zorganizowanej przez Muzeum Okręgowe – Oddział im. Józefa Czechowicza w Lublinie. Ostatnie publikacje to lata 70.  M.in. kilka opowiadań Sęczawy (Petkus, Rzecz zaokienna, Telegram) weszło do antologii Na widnokręgu: opowiadania (Lublin 1975).

Jego sylwetkę przypomniała także Powiatowa Biblioteka Publiczna – Centrum Kultury w Parczewie. Wystawą Literaci Ziemi Parczewskiej, przygotowaną w 2013 roku. W 2014 i 2015 roku Miejska Biblioteka Publiczna w Parczewie zorganizowała ogólnopolski konkurs literacki „Pod poetyckim zawołaniem Rocha Sęczawy”.  Zmarł 4 lutego 2016r. w Parczewie.

Szara Modlitwa

Najczulsze chciałbym, Hrubieszowska, dać ci

słowo, ale nie umiem, Ziemio, pełna

buraków, snopami pszenicy w czasie żniw lizana,

zaczynająca rumienić się cegłą

za chałupy, w których skleciłaś

mnie i mych przyjaciół.

Dobra jesteś: groby na twoich polach nikogo nie straszą

krzyżami; obsiane są i rodzą. Twoje drogi

nie wznoszą pięści wierzb, są czułe; od nich

dziewczęta jesienią powinny się uczyć

sztuki całowania.

Pod twoim szarym niebem, wśród twojej szarej równiny,

szarą modlitwę układał jeden z twych szarych synów.

Nie miej mu za złe, że nie ostrzem lemiesza.

Nie miej mu za złe, że nie warkotem traktora.

Nie miej mu za złe, że nie ciągiem szosy.

Buraków pełna,

snopami pszenicy w czasie żniw lizana.

(z tomu Usypianie rąk)