Z „CZARNĄ KSIĄŻKĄ KOLORÓW”

Dzisiaj spotkaliśmy się w większym gronie, gdyż gościliśmy koleżanki i kolegów zainteresowanych działalnością naszego klubu.

            Spotkanie rozpoczęliśmy zabawnym powitaniem, a następnie każdy z nas przedstawił się i podał swój ulubiony kolor. To dało początek zabawie w „Skojarzenia”. Losowaliśmy kartoniki z kolorami, mówiliśmy z czym nam się kojarzą, a zadaniem pozostałych klubowiczów było odgadnięcie o jaki kolor chodzi.

            Następnie pani Małgosia pokazała nam „Czarną książkę kolorów”. Przeczytaliśmy ją wspólnie. Opowiadała o przyjaźni dwóch chłopców, z których jeden, Tomek, jest niewidomy. Jego widzący przyjaciel opowiedział nam, jak Tomek potrafi poczuć, dotknąć, usłyszeć czy spróbować kolorów. Zastanowiło nas, dlaczego przyjaciel Tomka nie ma imienia. Po burzliwej dyskusji doszliśmy do wniosku, że przyjacielem tego niewidomego chłopca może być każde dziecko.

            Aby zorientować się, co czuje osoba niewidoma zagraliśmy w gry „Zawiązane oczy” i „Tajemnicze pudełko”. W pierwszej mieliśmy za zadanie trafić z zawiązanymi oczami do kolegi, który nas zawoła. Okazało się, że idąc za głosem, bezbłędnie trafialiśmy do celu.
W drugiej losowaliśmy, z oczami zasłoniętymi chustką, przedmioty owinięte papierem gazetowym i próbowaliśmy odgadnąć co to jest.

            Ciekawe również okazało się tworzenie naszej „czarnej książki kolorów”. Każdy z nas otrzymał czarny karton i czarną plastelinę, aby stworzyć własną stronę.

            Na koniec poznaliśmy alfabet Braille’a. Pani Małgosia objaśniła nam na czym polega jego zapis i jak wyglądają poszczególne litery. Następnie na kartkach za pomocą szpilek próbowaliśmy zapisać swoje imię.

            Dzisiejsze zajęcia były bardzo ciekawe. Na długo pozostaną w naszej pamięci. Pomogą nam właściwie zachować się w towarzystwie osoby niewidomej.